-
1 ulcīscor
ulcīscor ūltus, ī, dep., to avenge oneself on, take vengeance on, punish, recompense: ulciscendi Romanos, pro iis iniuriis, occasio, Cs.: (hominem) utinam ulcisci possem! sed illum ulciscentur mores sui: victor acerbius, S.: ulta paelicem, H.—To take revenge for, avenge, punish, requite, repay: iniurias, Cs.: istius iniurias per vos: peccata peccatis et iniurias iniuriis: senis iracundiam, T.: offensas tuas, O.: Regum libidines, H.: quicquid sine sanguine civium ulcisci nequitur, all that cannot be revenged, etc., S.: ob iras graviter ultas, L.: patris ossa ulta, avenged, O.—To take vengeance in behalf of, avenge: patris ulciscendi causā supplicium de matre sumpsisse: ut ipsi se di inmortales ulciscerentur: caesos fratres, O.: cadentem patriam, V.* * *ulcisci, ultus sum V DEPavenge; punish -
2 animadverto
ănĭmadverto (archaic - vorto), ti, sum, 3, v. a. [contr. from animum adverto, which orthography is very freq. in the anteclass. period; cf. adverto, II. B.] (scarcely found in any poet beside Ter. and Verg.), to direct the mind or attention to a thing, to attend to, give heed to, to take heed, consider, regard, observe.I.Lit.A.In gen.:B.alios tuam rem credidisti magis quam tete animum advorsuros,
Ter. Phorm. 3, 1, 3:atque haec in bello plura et majora videntur timentibus, eadem non tam animadvertuntur in pace,
Cic. Div. 2, 27:sed animadvertendum est diligenter, quae natura rerum sit,
id. Off. 2, 20, 69:dignitas tua facit, ut animadvertatur quicquid facias,
id. Fam. 11, 27, 7; Nep. Epam. 6, 2.—With ut, to think of:illud me non animadvertisse moleste ferrem, ut ascriberem, etc.,
Cic. Fam. 5, 20, 5 (cf.:animos advertere, ne,
Liv. 4, 45).—Esp., as t. t.1.Of the lictor, whose duty it was to give attention, to see, that the consul, when he appeared, should receive due homage (cf. Sen. Ep. 64; Schwarz ad Plin. Pan. 23, and Smith, Dict. Antiq., s. v. lictor):2.consul animadvertere proximum lictorem jussit,
Liv. 24, 44 fin. —Of the people, to whom the lictor gave orders to pay attention, to pay regard to:II.consule theatrum introeunte, cum lictor animadverti ex more jussisset,
Suet. Caes. 80 Ruhnk.—Transf., as a consequence of attention.A.To remark, notice, observe, perceive, see (in a more general sense than above; the most usu. signif. of this word).a.With acc.:b.Ecquid attendis? ecquid animadvertis horum silentium?
Cic. Cat. 1, 8, 20: utcumque animadversa aut existimata erunt, Liv. praef. med.:his animadversis,
Verg. G. 2, 259; 3, 123 et saep.:Equidem etiam illud animadverto, etc.,
Cic. Off. 1, 12, 37 Beier.:nutrix animadvertit puerum dormientem circumplicatum serpentis amplexu,
id. Div. 1, 36, 79.—With acc. and inf.:c.postquam id vos velle animum advorteram,
Ter. Phorm. 5, 8, 16:qui non animadverterit innocentes illos natos, etc.,
Nep. Epam. 6, 3:turrim conlucere animadvertit,
Tac. H. 3, 38.—With ind. quest.: quod quale sit, etiam in bestiis quibusdam animadverti potest, Cic.Am. 8, 27.—B.In a pregn. sense, to discern something, or, in gen., to apprehend, understand, comprehend, know (less freq. than the synn. cognoscere, intellegere, etc.):C.boni seminis sues animadvertuntur a facie et progenie,
Varr. R. R. 2, 4, 4:nonne animadvertis, quam multi effugerint?
Cic. N. D. 3, 37, 89:ut adsint, cognoscant, animadvertant, quid de religione... existimandum sit,
id. ib. 1, 6, 14:animadverti enim et didici ex tuis litteris te, etc.,
id. Fam. 3, 5.—To notice a wrong, to censure, blame, chastise, punish (cf. the Engl. phrase to attend to one, for to punish):Ea primum ab illo animadvortenda injuriast,
deserves to be punished, Ter. And. 1, 1, 129 (animadvortenda = castiganda, vindicanda, Don.):O facinus animadvortendum,
O crime worthy of punishment, id. ib. 4, 4, 28:animadvertenda peccata,
Cic. Rosc. Am. 40:res a magistratibus animadvertenda,
id. Caecin. 12:neque animadvertere neque vincire nisi sacerdotibus permissum = morte multare,
to punish with death, Tac. G. 7.—Esp. freq. in judicial proceedings as t. t., constr. with in aliquem: qui institueras [p. 122] animadvertere in eos, Cic. Verr. 2, 2, 23:imperiti, si in hunc animadvertissem, crudeliter et regie factum esse dicerent,
id. Cat. 1, 12, 30:qui in alios animadvertisset indictā causā,
id. Fam. 5, 2; so Sall. C. 51, 21; Liv. 1, 26:in Marcianum Icelum, ut in libertum, palam animadversum,
Tac. H. 1, 46; 1, 68; 1, 85; 4, 49; Suet. Aug. 15; id. Tib. 61; id. Calig. 30; id. Galb. 20; Dig. 48, 19, 8 al.;hence, effect for cause, animadverti,
to offend, be censurable, Cic. Or. 3, 12. -
3 animadvorto
ănĭmadverto (archaic - vorto), ti, sum, 3, v. a. [contr. from animum adverto, which orthography is very freq. in the anteclass. period; cf. adverto, II. B.] (scarcely found in any poet beside Ter. and Verg.), to direct the mind or attention to a thing, to attend to, give heed to, to take heed, consider, regard, observe.I.Lit.A.In gen.:B.alios tuam rem credidisti magis quam tete animum advorsuros,
Ter. Phorm. 3, 1, 3:atque haec in bello plura et majora videntur timentibus, eadem non tam animadvertuntur in pace,
Cic. Div. 2, 27:sed animadvertendum est diligenter, quae natura rerum sit,
id. Off. 2, 20, 69:dignitas tua facit, ut animadvertatur quicquid facias,
id. Fam. 11, 27, 7; Nep. Epam. 6, 2.—With ut, to think of:illud me non animadvertisse moleste ferrem, ut ascriberem, etc.,
Cic. Fam. 5, 20, 5 (cf.:animos advertere, ne,
Liv. 4, 45).—Esp., as t. t.1.Of the lictor, whose duty it was to give attention, to see, that the consul, when he appeared, should receive due homage (cf. Sen. Ep. 64; Schwarz ad Plin. Pan. 23, and Smith, Dict. Antiq., s. v. lictor):2.consul animadvertere proximum lictorem jussit,
Liv. 24, 44 fin. —Of the people, to whom the lictor gave orders to pay attention, to pay regard to:II.consule theatrum introeunte, cum lictor animadverti ex more jussisset,
Suet. Caes. 80 Ruhnk.—Transf., as a consequence of attention.A.To remark, notice, observe, perceive, see (in a more general sense than above; the most usu. signif. of this word).a.With acc.:b.Ecquid attendis? ecquid animadvertis horum silentium?
Cic. Cat. 1, 8, 20: utcumque animadversa aut existimata erunt, Liv. praef. med.:his animadversis,
Verg. G. 2, 259; 3, 123 et saep.:Equidem etiam illud animadverto, etc.,
Cic. Off. 1, 12, 37 Beier.:nutrix animadvertit puerum dormientem circumplicatum serpentis amplexu,
id. Div. 1, 36, 79.—With acc. and inf.:c.postquam id vos velle animum advorteram,
Ter. Phorm. 5, 8, 16:qui non animadverterit innocentes illos natos, etc.,
Nep. Epam. 6, 3:turrim conlucere animadvertit,
Tac. H. 3, 38.—With ind. quest.: quod quale sit, etiam in bestiis quibusdam animadverti potest, Cic.Am. 8, 27.—B.In a pregn. sense, to discern something, or, in gen., to apprehend, understand, comprehend, know (less freq. than the synn. cognoscere, intellegere, etc.):C.boni seminis sues animadvertuntur a facie et progenie,
Varr. R. R. 2, 4, 4:nonne animadvertis, quam multi effugerint?
Cic. N. D. 3, 37, 89:ut adsint, cognoscant, animadvertant, quid de religione... existimandum sit,
id. ib. 1, 6, 14:animadverti enim et didici ex tuis litteris te, etc.,
id. Fam. 3, 5.—To notice a wrong, to censure, blame, chastise, punish (cf. the Engl. phrase to attend to one, for to punish):Ea primum ab illo animadvortenda injuriast,
deserves to be punished, Ter. And. 1, 1, 129 (animadvortenda = castiganda, vindicanda, Don.):O facinus animadvortendum,
O crime worthy of punishment, id. ib. 4, 4, 28:animadvertenda peccata,
Cic. Rosc. Am. 40:res a magistratibus animadvertenda,
id. Caecin. 12:neque animadvertere neque vincire nisi sacerdotibus permissum = morte multare,
to punish with death, Tac. G. 7.—Esp. freq. in judicial proceedings as t. t., constr. with in aliquem: qui institueras [p. 122] animadvertere in eos, Cic. Verr. 2, 2, 23:imperiti, si in hunc animadvertissem, crudeliter et regie factum esse dicerent,
id. Cat. 1, 12, 30:qui in alios animadvertisset indictā causā,
id. Fam. 5, 2; so Sall. C. 51, 21; Liv. 1, 26:in Marcianum Icelum, ut in libertum, palam animadversum,
Tac. H. 1, 46; 1, 68; 1, 85; 4, 49; Suet. Aug. 15; id. Tib. 61; id. Calig. 30; id. Galb. 20; Dig. 48, 19, 8 al.;hence, effect for cause, animadverti,
to offend, be censurable, Cic. Or. 3, 12. -
4 castīgō
castīgō āvī, ātus, āre [castus + 1 AG-], to set right, correct, chastise, punish, blame, reprove, chide, censure, find fault with: pueros verberibus: seg niores, Cs.: castigando proficere, L.: Castigandi potestas, Cu.: litteris castigari, ut, etc., Cs.: in hoc me ipse castigo quod, etc.: moras, V.: vitia, Iu. — To correct, amend, polish: carmen ad unguem, H.: amicae verba, Iu. — To hold in check, restrain: quid illum credis facturum, nisi eum... castigas? T.: castigatus animi dolor.* * *castigare, castigavi, castigatus Vchastise/chasten, punish; correct, reprimand/dress down, castigate; neutralize -
5 vindico
I.to avenge, punish, liberate, deliver, protect.II.to liberate, deliver/ punish, avenge/ claim, assume.III. vindico (vindicatum)claim, arrogate, assume, appropriate. -
6 macto
macto, āvi, ātum, 1 (old form of perf. subj. mactassint, Enn., Afran., and Pompon. ap. Non. 342, 12 sq.), v. freq. a. [macto, kindr. to Sanscr. makh, mah; intens. māmahyata, to slaughter, sacrifice; maha, victim; the ct in macto like vectum from veho; hence],I.Within the religious sphere, to offer, sacrifice, immolate any thing in honor of the gods:II.ferctum Jovi moveto et mactato sic,
Cato, R. R. 134, 2; so id. ib. § 4: pultem dis mactat, Varr. ap. Non. 341, 28:nigras pecudes,
Lucr. 3, 52:lectas de more bidentes Cereri,
Verg. A. 4, 57; Varr. ap. Non. 114, 27:mactatus vitulus concidit propter aras,
Lucr. 2, 353:manibus divis mactata,
id. 6, 759:mactata veniet lenior hostia,
Hor. C. 1, 19, 16:mactata Polyxena,
Ov. M. 13, 448:trecenti ex dediticiis hostiarum more mactati,
Suet. Aug. 15:vite caper morsa Bacchi mactandus ad aras,
Ov. M. 15, 114:suovetaurilia mactanda, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.: se Orco,
Liv. 9, 40:hostium legiones Telluri ac diis Manibus mactandas dabo,
id. 10, 28; cf.:ruptores pacis ultioni et gloriae,
Tac. A. 2, 13.—Beyond the relig. sphere.A.To present, reward, honor with any thing good or bad: Livius inde redit magno mactatu' triumpho, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 641 (Ann. v. 302 Vahl.):B.eos ferunt laudibus et mactant honoribus,
heap honors on, extol, Cic. Rep. 1, 43, 67 (also ap. Non. 342, 5); id. Vatin. 6, 14; id. Div. 1, 11, 18.—Far more freq. in a bad sense, to afflict, trouble, punish with any thing: illum di deaeque magno mactassint malo, Enn. ap. Non. 342, 15 (Trag. v. 377 Vahl.); Afran. ib. 16; Cic. Vatin. 15, 36; cf. without abl., Pompon. ib. 12:C.dotatae mactant et malo et damno viros,
Plaut. Aul. 3, 5, 61; cf.:mactare malo adficere significat,
Non. 342, 8:aliquem infortunio,
Plaut. Poen. 3, 1, 14: faxo tali eum mactatum, atque hic est, infortunio, * Ter. Phorm. 5, 9, 39:hostes patriae aeternis suppliciis vivos mortuosque mactabis,
pursue, punish, Cic. Cat. 1, 13, 33; cf.:divisores omnium tribuum domi ipse suae crudelissima morte mactaret,
id. Harusp. Resp. 20, 42:aliquem summo supplicio,
id. ib. 1, 11, 27:aliquem morte,
id. Rep. 2, 35, 60:mactantur comminus uno exitio,
Sil. 17, 500.—To kill, slaughter, put to death:D.hic mactat Ladona, Pheretaque Demodocumque,
Verg. A. 10, 413:illigatas mollibus damas plagis,
Mart. 1, 50, 24: haec dextra Lernam taetra mactata excetra Pacavit, Cic. poët. Tusc. 2, 9, 22.—To magnify; trop, to extol, glorify, honor; esp. to glorify [p. 1094] honor a deity with sacrifices, to worship:E.Liberum patrem fanorum consecratione mactatis,
Arn. 1, 24:puerorum extis deos manes mactare,
Cic. Vatin. 6, 14.—Poet., to give splendor to a festival: lacte Latinas, Cic. poët. Div. 1, 11, 18.—F.Aliquem or aliquid, to overthrow, ruin, destroy, Cic. Fl. 22, 52:quorum ego furori nisi cessissem, in Catilinae busto vobis ducibus mactatus essem,
should have been sacrificed, id. ib. 7, 16:perfidos et ruptores pacis ultioni et gloriae mactandos,
to offer up, immolate, Tac. A. 2, 13:cum videant jus civitatis illo supplicio esse mactatum,
Cic. Verr. 2, 4, 11, § 26: aut naves uram, aut castra mactabo, to destroy, Att. ap. Non. 341, 18.—Hence, mactus, a, um, Part., sync. for mactatus:boves mactae,
Lucr. 5, 1339 (better referred to maco, q. v.). -
7 multo
1.multō, adv., v. multus fin. B.2.multo (less correctly mulcto), āvi, ātum, 1, v. a. [1. multa], to punish one with any thing; used mostly of judicial punishment (class.; cf.:punio, animadverto): accusatorem multā et poenā multavit,
Cic. Balb. 18, 42:vitia hominum atque fraudes damnis, ignominiis, vinculis, verberibus, exsiliis, morte multantur,
id. de Or. 1, 43, 194:imperatorem deminutione provinciae,
id. Prov. Cons. 15, 38.—With abl. of that with respect to which the punishment is inflicted:populos stipendio,
to sentence them to pay, Cic. Balb. 18, 41:exsules bonis,
id. Tusc. 5, 37, 106:aliquem pecuniā,
to fine in a sum of money, Nep. Pel. 1, 3:agris,
Cic. Agr. 2, 13, 34:Antiochum Asiā,
id. Sest. 27, 58:sacerdotio,
Suet. Caes. 1:publice armis multati privatis copiis juvere militem,
Tac. H. 1, 66:poculo multabitur,
Plaut. Stich. 5, 4, 43: aliquem votis (like damnare votis), lit., to punish with his vows, i. e. by granting the object of his vows, Naev. ap. Non. 462, 33:cum ab ipsā fortunā videat hujus consilia esse multata,
Cic. Rab. Post. 1, 2:boves iniquitate operis (al. mulcare),
to torment, Col. 2, 4, 6.—With dat. of the person for whose benefit:Veneri esse multatum,
Cic. Verr. 2, 2, 8, § 21 (in Plaut. Stich. 3, 1, 19, Ritschl reads mulcaverit, but this seems to be corrupt; v. Ritschl ad h. l.). -
8 ulciscor
ulciscor, ultus, 3, v. inch. dep. [etym. dub.].I.To avenge one's self on, take vengeance on, or punish for wrong done (very freq. and class.; cf.: vindico, punio, persequor).A.With a personal object:B.ego pol illum ulciscar hodie Thessalum veneficum, Qui, etc.,
Plaut. Am. 4, 5, 9:ego illum fame, ego illum Siti, maledictis, malefactis, amatorem Ulciscar,
id. Cas. 2, 1, 10:inimicos,
id. Trin. 3, 1, 18:aliquem pro scelere,
Caes. B. G. 1, 14:ulciscendi Romanos pro iis, quas acceperant, injuriis occasio,
id. ib. 5, 38:odi hominem et odero: utinam ulcisci possem! sed illum ulciscentur mores sui,
Cic. Att. 9, 12, 2:numquam illum res publica suo jure esset ulta,
id. Mil. 33, 88:quos ego non tam ulcisci studeo, quam sanare,
id. Cat. 2, 8, 17:quos intellegis non, ut per te alium, sed ut per alium aliquem te ipsum ulciscantur, laborare,
id. Div. in Caecil. 6, 22:victos acerbius,
Sall. J. 42, 4:Alphesiboea suos ulta est pro conjuge fratres,
Prop. 1, 15, 15 (19):ulta pellicem,
Hor. Epod. 3, 13; 5, 63; cf.:inimici ulciscendi causā,
Cic. Inv. 2, 5, 18:ejus casūs, quem ulciscitur,
Quint. 6, 1, 18.— Absol.:has tris ulciscendi rationes Taurus scriptas reliquit,
Gell. 7, 14, 5.—To take revenge for, to avenge, punish injustice, wrongs, etc.;II.with a non-personal object: quā in re Caesar non solum publicas sed etiam privatas injurias ultus est,
Caes. B. G. 1, 12:statuerunt, istius injurias per vos ulcisci,
Cic. Verr. 2, 2, 3, § 9; id. Fam. 12, 1, 2:injurias rei publicae,
id. Phil. 6, 1, 2:Etruscorum injurias bello,
id. Rep. 2, 21, 38:cum alii ulcisci dolorem aliquem suum vellent,
id. Sest. 20, 46:injuriam,
id. Verr. 2, 1, 28, § 72:peccata peccatis et injurias injuriis,
id. Inv. 2, 27, 81 al.; cf.:ultum ire injurias festinare,
to proceed to revenge, to revenge, Sall. J. 68, 1:ultum ire scelera et injurias,
Quint. 11, 1, 42:istius nefarium scelus,
Cic. Verr. 2, 1, 27, § 68:patrui mortem,
id. Rab. Perd. 5, 14:senis iracundiam,
Ter. Phorm. 1, 4, 12:offensas tuas,
Ov. Tr. 2, 134:barbaras Regum libidines,
Hor. C. 4, 12, 8:illatum a Persis Graeciae bellum,
Just. 2, 15, 13.—Transf., with the person to whom wrong has been done as the object, to take vengeance for, to avenge a person (much less freq. but class.):► 1.quos nobis poëtae tradiderunt patris ulciscendi causā supplicium de matre sumpsisse,
Cic. Rosc. Am. 24, 66; Auct. Her. 1, 16, 26:caesos fratres,
Ov. M. 12, 603:fratrem,
id. ib. 8, 442:patrem justa per arma,
id. F. 3, 710:numen utrumque,
id. ib. 5, 574:cadentem patriam,
Verg. A. 2, 576:quibus (armis) possis te ulcisci lacessitus,
Cic. de Or. 1, 8, 32:se,
id. Mil. 14, 38; id. Verr. 2, 4, 40, § 87; Plin. Ep. 8, 7, 2; Ov. M. 7, 397; id. P. 1, 8, 20:Hannibal se a transfugis ultus est,
Front. Strat. 3, 16, 4.— Transf., of things:a ferro sanguis humanus se ulciscitur: contactum namque eo celerius subinde rubiginem trahit,
Plin. 34, 14, 41, § 146.—With the two constructions combined:non hercle ego is sum, qui sum, ni hanc injuriam meque ultus pulcre fuero,
Plaut. Men. 3, 2, 7.Act. collat. form ulcisco, ĕre: nisi patrem materno sanguine exanclando ulciscerem, Enn. ap. Non. 292, 16 (Trag. v. 184 Vahl.).—2. -
9 ad - moveō
ad - moveō mōvī (admōrunt, V.), mōtus, ēre, to move to, move towards, bring up, bring near, carry, conduct, drive: fasciculum (florum) ad narīs: ora ad ora, O.: exercitum ad urbem, L.: scalis admotis; applied, Cs.: labra poculis, apply, V.: anguīs curribus, harness, O.: manūs operi, apply, O.; but, manūs nocentibus, punish, L.: aurem, give close attention, T.: plurīs aurīs, to bring more hearers, H.: iam admovebat rex (sc. agmen), Cu. — Fig., to apply, direct to: orationem ad sensūs inflammandos: stimulos homini, goad: <*>ene tormentum ingenio, H.: ubi spes est admota recursūs, is brought nearer, O.: adplicant se et propius admovent, i. e. enter into close intimacy: rursus admotā prece, by repeated supplication, Ph. -
10 animadvertō or -vortō or (older) animum advertō
animadvertō or -vortō or (older) animum advertō (constr. as one word), tī, sus, ere [animum + adverto], to direct the mind, give attention to, attend to, consider, regard, observe: tuam rem, T.: eadem in pace: sed animadvertendum est diligentius quae sit, etc.: animum advertere debere, qualis, etc., N.: ad mores hominum regendos, L.: illud animadvertisse, ut ascriberem, etc. consul animadvertere proximum lictorem iussit, to call attention to the consul's presence, L.—To mark, notice, observe, perceive, see, discern: horum silentium: puerum dormientem: quod quale sit: Postquam id vos velle animum advorteram, T.: innocentes illos natos, etc., N.: haec... utcumque animadversa aut existimata erunt, whatever attention or consideration be given, L.: his animadversis, V.: illud ab Aristotele animadversum, the fact observed by. — To attend to, censure, blame, chastise, punish: ea ab illo animadvortenda iniuria est, deserves to be punished, T.: O facinus animadvortendum, worthy of punishment, T.: vox... in quā nihil animadverti possit, there is nothing censurable: neque animadvertere... nisi sacerdotibus permissum, Ta.: verberibus in civīs, S.: si in hunc animadvertissem: cum animadversum esset in iudices.Latin-English dictionary > animadvertō or -vortō or (older) animum advertō
-
11 coërceō
coërceō cuī, citus, ēre [com- + arceo], to enclose on all sides, hold together, surround, encompass: (mundus) omnia coërcet: Vitta coercebat capillos, O.: virgā coërces turbam, H. — To restrain, confine, shut in, hold, repress, control: (amnis) nullis coërcitus ripis, L.: Bucina coërcuit (undas), O.: frenisque coërcuit ora, O.: vitem ferro amputans coërcet: (operibus) intra muros coërcetur hostis, L.: (mortuos) Styx coërcet, V.: Tantalum coërcet (Orcus), H.: Messapus primas acies, controls, V.—Fig., of discourse, to control, confine, restrain, limit: (nos) quasi extra ripas diffluentes.—To hold in check, curb, restrain, tame, correct: cupiditates: procacitatem hominis manibus, N.: suppliciis delicta, H.: in praetore coërcendo fortes: quibus rebus coërceri milites soleant, Cs.: pueros fuste, H.: animum, Ta.: coërcendi ius (in contione), of maintaining order, Ta.: carmen, quod non Multa dies coërcuit, corrected, H.* * *coercere, coercui, coercitus V TRANSenclose, confine; restrain, check, curb, repress; limit; preserve; punish -
12 con-dōnō
con-dōnō āvī, ātus, āre, to give, present, deliver, surrender, abandon: apothecas hominibus: hereditatem alicui, to adjudge. — To remit, acquit of: pecunias creditas debitoribus. — With two accs.: Argentum quod habes, condonamus te, T.: habeo alia multa quae nunc condonabitur, T.—Fig., to give up, render, surrender, deliver up, sacrifice, devote: aliquid dicioni alicuius: huius vitam matris crudelitati: consuli Achaiam: seque vitamque suam rei p., S.: suum dolorem eius voluntati, Cs. — To pardon, remit, overlook, forbear to punish: crimen nobis: uti scelus condonaretur, S.: alterius lubidini male facta, i. e. out of indulgence to, S.: trīs fratres non solum sibi ipsis, sed etiam rei p., i. e. for the sake of: tibi condonatus est ille: filium sibi, L.: Divitiaco fratri (Dumnorigem), Cs. -
13 ex-sequor or exequor
ex-sequor or exequor cūtus, ī, dep., to follow to the grave: Hunc omni laude, C. poët.— Fig., to follow, follow after, accompany, go after, pursue: cladem illam fugamque: fatum illius, i. e. share: suam quisque spem, L.: sectam meam, Ct.—To follow up, prosecute, carry out, enforce, perform, execute, accomplish, fulfil: alqd primum, T.: mandata regis officia: incepta, L.: Iussa divōm, V.: armis ius suum, Cs.: mitem orationem: mortem, i. e. kill oneself, Ta.—To follow up, investigate, examine: veram rationem, T.: summā omnia cum curā inquirendo, L.: quem locum ipse capturus esset, L.—To go through, relate, describe, say, tell: quae vix verbis exsequi possum: omnia, L.: dona mellis, V.—To follow up, punish, avenge: omnia scire, non omnia exsequi, Ta.: deorum violata iura, L.: Tarquinium ferro, L. -
14 mactō
mactō āvī, ātus, āre [mactus], to magnify, extol, honor, glorify, elevate: puerorum extis deos manīs: lacte Latinas, make splendid, C. poët.: eos honoribus, load with honors.—To offer, sacrifice, immolate, devote: bidentīs Cereri, V.: Lentulo victimam: Mactata veniet lenior hostia, H.: hostium legiones mactandas Telluri dabo, L.— To kill, slaughter, put to death: summo supplicio mactari: alqm, V., O.— To overthrow, ruin, destroy: nisi cessissem, mactatus essem, should have been sacrificed: ius civitatis illo supplicio mactatum.— To afflict, trouble, punish: tali mactatus atque hic est infortunio, T.: hostīs patriae suppliciis, pursue.* * *mactare, mactavi, mactatus Vmagnify, honor; sacrifice; slaughter, destroy -
15 multō
multō adv. [ abl n. of multus], by much, much, a great deal, far, by far: multo magis procax, T.: multo pauciores oratores: facilius iter, Cs.: virtutem omnibus rebus multo anteponentes: multo praestat benefici inmemorem esse, quam malefici, S.: simulacrum multo antiquissimum, far: pars multo maxima, L.: multo gratissima lux, H.—With advv., far, greatly, very: multo aliter, T.: multo aliter ac sperarat, far otherwise than, N.: non multo secus fieri, not far otherwise. —Of time, with ante or post, long, much: non multo ante urbem captam: multo ante noctem, L.: non multo post, quam, etc., not long after.* * *Imuch, by much, a great deal, very; most; by far; long (before/after)IImultare, multavi, multatus V TRANSpunish, fine; extract as forfeit; sentence to pay -
16 multō (mulctō)
multō (mulctō) āvī, ātus, āre [1 multa], to punish: vitia hominum damnis: imperatorem deminutione provinciae: populos stipendio, sentence them to pay: agris, Cs.: Veneri esse multatum, for the benefit of. -
17 pēnsō
pēnsō āvī, ātus, āre, freq. [pendo], to weigh, weigh out: aurum, L.: pensari eādem trutinā, i. e. judged by the same standard, H.— To counterbalance, contrast, compare: adversa secundis, L.: virtutibus vitia, L.— To compensate, recompense, requite: exiguā turis impensā beneficia, Cu.: transmarinae res quādam vice pensatae (sc. inter se), L.: volnus volnere, O.— To pay, atone for: laudem cum damno, O.: nece pudorem, O.— To weigh, ponder, examine, consider: ut factis, non ex dictis, amicos pensent, L.: animi consulta, Cu.* * *pensare, pensavi, pensatus Vweigh, weigh out; pay or punish for; counterbalance, compensate; ponder, exami -
18 plectō
plectō —, xus, ere [PARC-], to plait, interweave: flores plexi, Ct.* * *Iplectere, -, - Vbuffet, beat; punishIIplectere, plexi, plectus Vplait, twine -
19 prō-scrībō
prō-scrībō scrīpsī, scrīptus, ere, to make public by writing, publish, proclaim, announce: in eum diem Kalendas Martias: non proscriptā neque edictā die: proscribit se auctionem esse facturum. —To post up, offer for sale, proclaim, advertise: alterius bona: insulam.—To punish with confiscation, inflict forfeiture of property upon, deprive of property: ut (tribunus) proscribere possit quos velit: vicinos, confiscate the lands of.—To outlaw, ban, proscribe, proclaim beyond the protection of law: cum proscriberentur homines, qui, etc.: quorum victoriā Sullae parentes proscripti, S. -
20 pūniō or poeniō
pūniō or poeniō īvī, ītus, īre [poena], to punish, correct, chastise: ambitum: sontes: facinus puniendum: tergo ac capite puniri, L.: quod non ego punior, O.— To take vengeance for, avenge, revenge: Graeciae fana.
См. также в других словарях:
Punish Yourself — Dark Omen II Festival, 2006 Pays d’origine … Wikipédia en Français
punish — [pun′ish] vt. [ME punischen < extended stem of OFr punir < L punire, to punish < poena, punishment, penalty: see PENAL] 1. to cause to undergo pain, loss, or suffering for a crime or wrongdoing 2. to impose a penalty on a wrongdoer for… … English World dictionary
Punish — Pun ish, v. t. [imp. & p. p. {Punished}; p. pr. & vb. n. {Punishing}.] [OE. punischen, F. punir, from L. punire, punitum, akin to poena punishment, penalty. See {Pain}, and { ish}.] 1. To impose a penalty upon; to afflict with pain, loss, or… … The Collaborative International Dictionary of English
punish — pun·ish / pə nish/ vt 1: to impose a penalty on for a fault, offense, or violation 2: to inflict a penalty for the commission of (an offense) in retribution or retaliation or as a deterrent vi: to inflict punishment pun·ish·abil·i·ty /ˌpə ni shə… … Law dictionary
punish — punish, chastise, castigate, chasten, discipline, correct mean to inflict pain, loss, or suffering upon a person for his sin, crime, or fault. Punish implies imposing a penalty for violation of law, disobedience of authority, or intentional… … New Dictionary of Synonyms
punish yourself — phrase to do something that makes you suffer Why punish yourself by working harder than you need to? Thesaurus: to cause problems for yourselfsynonym Main entry: punish … Useful english dictionary
punish — mid 14c., from O.Fr. puniss , extended prp. stem of punir to punish, from L. punire inflict a penalty on, cause pain for some offense, earlier poenire, from poena penalty, punishment (see PENAL (Cf. penal)). Colloquial meaning to inflict heavy… … Etymology dictionary
Punish my Heaven — Allgemeine Informationen Genre(s) Melodic Death Metal, Thrash Metal Gründung 2008 Website … Deutsch Wikipedia
punish by pecuniary penalty — index fine Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
punish with death — index execute (sentence to death) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
punish — [v] penalize for wrongdoing abuse, attend to, batter, beat, beat up, blacklist, castigate, chasten, chastise, correct, crack down on*, cuff, debar, defrock, discipline, dismiss, do in, execute, exile, expel, fine, flog, give a going over*, give… … New thesaurus